ذبیح الله محمدی بردبری

چاپلوسی وتملق برای دستیابی به ریاست

افرادی که به واسطه چابلوسی، تملق و دروغ به جایگاهی رسیده اند و با عبور از افراد لایق با استفاده از حربه های غیر اخلاقی توانسته اند مدیر شوند و معمولا  برای حفظ جایگاه خود افرادی را در کنار خود انتخاب می کنند

افرادی که به واسطه چابلوسی، تملق و دروغ به جایگاهی رسیده اند و با عبور از افراد لایق با استفاده از حربه های غیر اخلاقی توانسته اند مدیر شوند و معمولا  برای حفظ جایگاه خود افرادی را در کنار خود انتخاب می کنند که در آینده برای انها خطری نداشته باشد و در نتیجه تصمیمات اتخاذ شده در جلسات و شورا فقط همان رآی مدیر بوده تابه اهداف شوم وننگین خودبرسد.
افراد لایق تن به هر کاری نمی دهند و زیر بار بی قانونی و کاسه لیسی نمی روندمدیر بی لیاقت عوض نگران بودن امور مردم برای نگه داشتن میزش دنبال ارتباطات بیشتر برای ماندن بیشتر و نان به هم قرض دادن هستند.
این طایفه، سوداگرانی ممتاز و حرفه ای هستند و برای استمرار موقعیت و مقام خود، حاضرند با همه کس و بر سر همه چیز وارد معامله شوند و مدت هاست که از ریشه بریده اند و به ریش آویخته اند و اساسا خیلی زود تعهدات سیاسی- اجتماعی خویش را که در بدو تصاحب منصب و مقام خود بدان تظاهر کرده بودند، فراموش می کنند.
اما، آیا رواست این همه جد و جهد بدنه اجتماعی نیروهای انقلابی و هزینه های سنگین که درطول زمان متحمل شدند.
پست های مدیریتی بعضادراختیار فرصت طلبان  قرار گیرد که چون از مرام و جناح اصلاح طلبان طرفی بر نبسته اند اینک تور صیادی خود را در میان اصولگرایان پهن کرده اند و با سوء استفاده از مبارزات و تلاش های صادقانه ایشان، در سر هدفی جز کسب و تثبیت پُست و مقام و در دل سودایی جز برگرفتن لقمه های چرب و شیرین از سفرۀ اصولگرایی برای خود و اعوان و انصار و اقوامشان ندارند؟
این جنبش عظیم به دلایل مختلف و از جمله استیلای افراد و مدیران فرصت طلب و فرصت سوز، حقیر و ناکارآمد، هنوز به اندازه وزن و قَدر خود قادر به پیشروی و حصول دستاوردهای ملموس و پایدار نشده است ؛ زیرا که چنین افرادی اساساً اهداف و آرمان های اصلاحگرایانه را باور ندارند و کعبه و قبله آمال شان کسب و حفظ مقام و موقعیت فردی و جناحی است و جز به منافع حقیر خویشتن و اطرافیان شان نمی اندیشند و سودای دیگری در دل و سر نمی پرورانند؟
 این جماعت عافیت جو و خودخواه، با خیمه زدن بر مناصب کلیدی و تبدیل محل خدمت به "پاتوق اقوام، اعوان، احباب و اذناب" خویش، همچون "جداره ای قطور  از چربی"، دور قلب نیروهای انقلابی را فرا گرفته و مانعِ کارکرد درست و بهینه آن می شوند .
ما می توانیم با افشای چهره این افراد ریا کار و فرصت طلب، ودروغگومانع از تعمیق و گسترش سوء استفاده ایشان از پست و مقامی که به عنوان امانت به ایشان واگذار شده است ، بشویم ... ؛
نباید گذاشت آن ها با بهره گیری از سکوت و سکون و انفعالِ ما هر چه می خواهند با بیت المال و مصالح و منافع عمومی و ملی انجام دهند و صدای کسی هم در نیاید.