این پویش ادامه دارد ....

بنده با راه اندازی این پویش، هدفم آغاز راهی است تا با جا افتادن  این روش مدرن تبلیغاتی همه بتوانند از مزیت آیندۀ این  پویش استفاده ببرند.

همۀ مادرطول ده دورۀ  انتخابات مجلس با توجه به سن مان یک یا چند دوره ای وشاید بعضی ها مثل بنده ده دورۀ گذشته را در حوزه های محتلف  بعنوان رأی دهنده  شرکت کردیم . حرف ها و برنامه های   کاندیداهای مجلس  از حوزه های مختلف در سراسر کشور را باهرسلیقه ای اعم از اصلاح طلب ، اصولگرا و اعتدالگرا شنیده ایم بنده به یاد ندارم دراین عرصه کاندیداها برنامه ای براساس وظایف قانونی وزیربنایی که اصول 71و76و84 قانون اساسی برای مسئولیت های مجلس درنظرگرفته  طرحی داشته باشند بلکه کل تبلیغات و برنامه ها وصحبتهای  این کاندیداها درسراسر کشور حول دو محور می چرخد  یکی وعده ووعیدهای اجرایی و دومی  هزینه های تبلیغاتی  کذایی مثل پوستر و عکس و بنرو بیلبورد و ستادهای عیش ونوش که  این دو محور درطول ده دورۀ مجلس تاحالا  به عنوان دوعامل انحرافی دردورشدن مجلس از وظایف قانونی و اساسی خودش عمل کرده . بنده در voiceهای  قبلی نسبت به  انحراف مجلس ناشی از هزینه های  تبلیغاتی کذایی مطالبی عرض کردم  والآن به یک عاملی  انحرافی دیگر مجلس می پردازم   بدیهی است  کاندیداهایی که  خودشون رومقید و متعهد می‌کنند به یکسری وعده وعید های اجرایی  که نه وظیفۀ آنهاست ونه  دراختیارشان  وقتی به مجلس راه می یابند برفرض اینکه صادق باشند  تمام  هم و غمشان محقق ساختن حداقل یک یا دو مورد ازاین وعده هاست. وعده هایی که برای اجرای آنها باید مدام درپیچ وخم ملاقات ها و دید وبازدیدهای مقامات  اجرایی و دولتی سپری کنند. چون این کارگزاران دولت اند که باید این وعده های نمایندگان را اجرا کنند. طبیعی است دولت ها هراندازه تنبل و سست و ناکارآمد باشند بالأخره بعضی از وظایف مسلم خودرا با تأخیری  چهارساله که برابر با مدت زمان  یک دورۀ مجلسه انجام میدن برابرمثل معروفی که میگه کارهای دولت دیر یازود داره ولی سوخت وسوز نداره پس این نمایندگان محترم درطول این ده دوره  گذشته و دوره های بعد ی مجلس چه این  وعده وعیدهای اجرایی را پیگیری کنند  یا پیگیری نکنند بعضی ازاین وعده ها   خواه ناخواه محقق خواهد شد. ازطرفی حتی اگر فرض کنیم که  پیگیری های این نمایندگان دراجرای وعده و عیدهایشان تأثیر داشته این تأثیر به چه قیمتی تمام  میشه ؟ به قیمت  دورشدن مجلس از وظیفۀ قانونگذاری  که اگر واقعا به این وظیفه بخواهند برسند وشب وروز نخوابند بازهم وقت کم میارن چون مجلس  برای وظیفۀ قانونگذاری  اگر دائم مشکلات اساسی و زیربنایی کشور را رصدکنه و برای حل ریشه ای این مشکلات دائم مطالعه و تحقیق وبا  متخصصان و صاحب نظران و نخبگان مشورت و راه حل های علمی و تخصصی و کارشناسی را به قوانینی قابل اجرا وبدون نقص تبدیل کنه  اصلا وقتی برای پیگیری  اینگونه وعده ووعیدهای اجرایی ریز و فرعی و حاشیه ای باقی نمی مونه  البته اگر مجلس به این وظیفۀ زیربنایی  فکر کنه واین وظیفه را درپیش بگیرده اصلا نیازی به این وعده و وعیدهای اجرایی نخواهد بود چون دراین صورت مجلس  اصلاح میشه و وقتی اصلاح شد دولت هم مجبوره خودش رورا اصلاح کنه  و وظایفش را برابر نظارت قانونی مجلس سروقت انجام بده واین مسائل باهم ارتباط متقابل دارند.. از طرف دیگه نماینده ای که برای اجرای وعده و وعیدهای خودش  که چون نه وظیفشه ونه دراختیارشه  مجبوره دائم  نیازمند کارگزاران دولت باشه وچنین نمایندگانی نمی تونن بر دولت نظارت کنن و به همین دلیل وطیفۀ قانونی دیگر مجلس که نظارت است خودبخود منتفی است  وبا ازبین رفتن این وظایف قانونی درواقع مجلس کارآمدی  خودش روا ازدست داده . بنده شاید اولین کاندیدایی باشم که اولویتم درمجلس اجرای واقعی اصول قانون اساسی در رابطه با مسئولیت های مجلسه ونه وعده وعید های اجرایی که دراینصورت نقصان و کمبودی نخواهد ماند تا وعده ای برای اجرای آنها  لازم باشه  بنا براین مثل معروف که  میگه چون صد آید نود هم پیش ماست. همشهریان محترم تربت حیدریه ، مهولات ، زاوه ، بایک ، کدکن ، رخ ، شادمهر لطفا برای آشنایی بیشتر ودقیقتر با برنامه ها و سوابق بنده  و شرکت درپویش  اعتراض   به وعده ووعیدهای اجرایی و  هزینه های تبلیغاتی کذایی و مبارزۀ قانونی و بدون خشونت با طبقۀ قدرت وثروت  کافی است نام حمیدرضا طهماسبی زاوه را در سایت گوگل سرچ کنید و دیگران را نیز به شرکت دراین پویش انقلابی دعوت فرمایید تا همه با هم   با استفاده  ازهمین  بستردموکراسی  ومردم سالاری  وبا  انتخاب افرادی متعلق به طبقۀ خودمون یه   انقلابی فکری وفرهنگی  رقم بزنیم  انشاالله به امید  موفقیت

 

 

 

 

بسم الله الرحمن الرحیم

نظام ما نسبتا وانصافا دارای  ظرفیت  قابل قبولی از دموکراسی است . ما اگر بخواهیم می توانیم ازاین ظرفیت بخوبی  استفاده کنیم. کشورهای اطراف ما  ازچنین ظرفیتی محرومند. منتها یکسری عوامل فرهنگی واجتماعی باعث شده نتواننم بخوبی ازاین نعمت دموکراسی بهره مند شویم . یکی از مهمترین ابعاد این ظرفیت انتخابات مجلس است . درهمۀ کشورهای دموکراتیک  مجلس اصل است  زیربناست و تعیین کننده است. مجلس درکشور ما هم  ازاین قاعدۀ دموکراتیک مستثنا نیست . لذا برای همۀ ما این امکان وجوددارد تا  درهرچهارسال یکبار ترکیب نمایندگان مجلس را آنطور که می خواهیم تغییر دهیم  یعنی درواقع ما درهرچهارسال یکبار می‌توانیم یک انقلاب رقم بزنیم. انقلابی قانونی بدون خشونت وخونریزی و انقلابی درچهارچوب نظام . اگر ما واقعا از طبقۀ قدرت و ثروت ناراحتیم  واگر به رفتار آنان معترضیم که این اعتراض حق ماست حقی که نظام هم برای ما به رسمیت شناخته است  ما با استفاده از همین انتخابات مجلسی که اساس تصمیم‌گیری نظام ماست  براحتی و بدون هیچ هزینه‌ای می توانیم  دست طبقۀ قدرت وثروت  را از این مجلس  واز این نهاد سرنوشت ساز کوتاه کنیم . وقتی با این روش قانونی ورسمی ودرداخل نظام، این انقلاب  بر ای  ما میسر است چرا به راه های غیر قانونی و خشن متوسل شویم که دشمنان و معاندان نظام ، سوار براین امواج  شوند و این امواج را به سمت اهداف پلید خودشان هدایت نمایند. ما می‌توانیم با انتخاب نمایندگانی که متعلق به طبقۀ ما هستند ونیازهای مارا مثل خودما درک می‌کنند مجلس را به سمت رفع مشکلات خود متحول سازیم.

 اهمیت مجلس را می توان از اصول 71، 76 و84 قانون اساسی  استنباط کرد. برابر نص صریح این اصول قانون اساسی که مسئولیت نمایندگان مجلس را بصراحت تعیین نموده است وظایف نمایندگان  قانونگذاری و نظارت است .  مجلس  با این دو وظیفۀ قانونی واساسی  می‌تواند  هویت خودرا بازیابد  هویتی که به نظر بنده تاکنون ازآن خیلی فاصله داشته است. هویت مجلس قانونگذاری و نظارت است  برای رسیدن به این هویت اگر نمایندگان مجلس شب وروز مشغول انجام وظیفه باشند بازهم وقت نخواهند داشت  به این مسئولیت خود برسند. اگر مجلس خودرا وقف وظیفۀ قانونی واساسی خود کند باید همیشه مطالعه کند تحقیق کند از خبرگان ،نخبگان ، متخصصان ، کارشناسان ، اهل فن  استفاده کند و فقط وقت خودرا صرف وظایف خودکند یعنی راه کارها ، طرح ها براساس مطالعه و تحقیق باشد تا قوانینی که تصویب می‌شود نیز بدون هیچگونه نقصی،  بهانه‌ای به دست مجریان برای عدم اجرا ندهد. دراینصورت  می توانیم     به این مجلس با این خصوصیات امیدوارباشیم که این مجلس واقعا برای دولت، نقشۀ راه تعیین می‌کند و دراین جهت نظارتی کامل  برروند  کاردولت خواهدداشت.

دراینصورت مجلس کارآمد است  وبرای  استمرار این کارآمدی  نمایندگان باید دائم  مسائل ومشکلات کشور را رصد نموده و برای حل هریک ازاین مشکلات طرح های علمی و تخصصی و کارشناسی شده را  تبدیل به  قوانینی نمایند که زمینۀ اجرا داشته باشند .

بدیهی است هرچهارسال که انتخابات برگزار می‌شود همۀ کاندیداهایی که می‌خواهند  به مجلسی با این رویکرد برای رسیدن به اهداف چنین مجلس قانونگذار و طراحی بروند ، باید برنامه های خودرا برهمین اساس تنظیم نموده وبه اطلاع ملت برسانند. متأسفانه تاکنون اینگونه نبوده است . همۀ کاندیداها معمولا خودرا مقید ومتعهد به وظایف اجرایی می دانند که نه وظیفۀ نماینده است و نه از اختیارات اوست ولی  به صرف اینکه این نوع وعده و وعیدها جذاب است همه کاندیداها سعی می‌کنند دراین وعده های اجرایی گوی سبقت را از رقبای خود بربایند. طوریکه وقتی شما صحبت‌های یک  کاندیدای نمایندگی مجلس را می‌شنوید  صحبت‌های او با یک کارگزاردولت، تفاوتی ندارد . درصورتیکه ما یک دولت داریم و نیازی نیست مجلس هم کار دولت را انجام دهد  ومتأسفانه این تداخل غیرقانونی وظایف دولت ومجلس باعث مشکلات فراوانی شده که اکنون نتیجه‌اش را درجنبه‌های مختلف  مشاهده می‌کنیم.

به عنوان مثال  یکی از مشکلاتی که این وعده های اجرایی برای  دورشدن مجلس از وظایف قانونی واساسی خود  ودرنتیجه مشکلاتی برای کشور می‌شود عبارت ازاین است که وقتی کاندیداها خودرا متعهد به یکسری وعده های اجرایی می‌کنند که نه وظیفۀ آنهاست ونه ازاختیارات آنهاست. لذا این نمایندگان درطول چهار سال  مجلس که واقعا خیلی وقت زیادی نیست  تمام  انرژی و هم وغم خودرا صرف محقق شدن حداقل یکی دو مورد از همین وعده های اجرایی می‌کنند وچون محقق شدن این وعده های اجرایی  دراختیار مقامات دولتی است  دغدغۀ دیگر این نمایندگان  به ملاقات با مقامات دولتی می‌گذرد. ودراین میان  وزرا یا معاون وزرا یا مدیران اجرایی‌دیگر، نمی‌توانند همۀ این نمایندگان را ببینند طبیعی است عده ای ازاین نمایندگان عصبانی شده و از ابزارهای قانونی مجلس مثل سئوال واستیضاح استفاده می‌کنند وخلاصه نمایندگانی که باید برای  مشکلات اساسی کشور طرح ها وراه حل های علمی و کارشناسی و تخصصی و فنی ارائه نمایند و وقت محدود خودرا صرف این وظیفۀ قانونی واساسی کنند به بطالت میکذرانند. ازاین جهت به بطالت میکذرد که اولا دولت هم بیکارنیست  "میگن کارهای دولت دیر یا زود داره ولی سوخت وسوز نداره" بالاخره دراین چهارسالی که این نماینده ها  درمجلس به قول خودشان وعده های اجرایی خودشان را پیگیری می نمایند دولت هم حالا چه این نمایندگان پیگیری بکنند یا پیگیری نکنند یکسری ازکارهای عقب افتاده‌اش را اجرا خواهد کرد. پس فقط این گونه پیگیری‌ها ، جز بی‌توجهی به وظایف قانونی واصلی نمایندگان، فایده‌ای برای مردم نخواهدداشت چون اگر پیگیری این قبیل وعده های اجرایی نتیجه‌ای داشت در طول  ده دورۀ مجلس که همۀ نمایندگان هم و غمشان همین پیگیری ها بوده ما الآن بعد از چهل سال نباید مشکلی می‌داشتیم. فقیر ومحرومی نباید می‌داشتیم. پس مشکلات عدیدۀ ما ازقبیبل فقر ومحرومیت  و فاصلۀ طبقاتی ،ناعدالتی و تبعیض، شاهدی است براین ادعای بنده که این قبیل اقدامات عبث، نتیجه‌ای نداشته است . حتی اگر فرض کنیم  پیگیری این قبیل وعده‌های اجرایی  نتیجه داده و این نمایندگان بعضی از وعده های خود را محقق نموده اند به چه قیمتی ؟ به قیمت منحرف شدن مجلس از وظایف قانونی واساسی خود. چون نه وقتی می‌ماند ونه حوصله وانرژی و حالی برای این نمایندگان که بخواهند برای مشکلات اساسی کشور وقت بگذارند و مطالعه و فکرنمایند. گذشته ازاین، وقتی نمایندگان برای وعده های اجرایی حوزۀ انتخابیه که نه وظیفۀ آنهاست ونه دراختیار آنها، مجبورند همیشه درمقابل کارگزراران دولت  دستشان دراز باشد و نیازمند دولت‌اند دراینصورت چنین نمایندگان نیازمندی نمی‌توانند  بر چنین دولتی نظارت کنند. پس وظیفۀ نظارت هم خودبخود منتفی است. و درنتیجه دولت برچنین مجلسی عملا آقایی می‌کند و هرکاری که بخواهد انجام خواهد داد چون نه نقشۀ راهی ازطرف مجلس می‌بیند ونه نظارت وکنترلی.

مشکل دیگری که این وعده های اجرایی بوجود آورده است  باعث شده  مجلس بطور کلی از اصل 84 قانون اساسی فاصله بگیرد چون  با این وعده ها همۀ نمایندگان درمجلس تلاششان براین است که تادستشان برسد وتا می توانند امکانات و منابع و بودجۀ کشور را به سمت حوزۀ انتخابیۀ خود جذب نمایند  واین تلاش های حوزه ای و منطقه ای  آنهارا از ملی فکر کردن و دغدغۀ ملی داشتن باز می‌دارد. لذا نمایندگانی که باید تفکری جامع وکلان داشته باشند و برای مشکلات اساسی و زیربنایی مملکت راه حل های علمی ، تخصصی و کارشناسی ارائه نمایند فقط معطوف  یکسری وعده های ریز اجرایی می شوند که اغلب درهمین موارد هم موفقیتی نخواهند داشت. چون  تمام منابع و امکانات کشور توسط نمایندگان معدودی که صاحب فکر و برنامه اند و همیشه نبض مجلس را دردست دارند  و دولت و مجلس را تحت تأثیر خود قرار می‌دهند  وچون این نمایندگان معدودی که کنترل مجلس را همیشه دردست دارند  اغلب از مناطق  وحوزه های انتخابیۀ توسعه یافته وبرخوردارند  لذا این مناطق توسعه یافته ، توسعه یافته تر و مناطق محروم و فقیر ، محروم‌تر وفقیرتر می‌شوند. واین نتیجۀ همین دیدگاه حوزه ای و منطقه ای حاکم برمجلس است که از وعده های اجرایی نمایندگان نشئت می‌گیرد.

انحراف دومی که درمجلس بوجود آمده است ناشی از هزینه های گزاف تبلیغاتی است. برای همۀ ما معلوم است که معمولا کاندیداهایی توانسته اند به مجلس راه یابندکه بیشتر هزینه کرده باشند وهدف از این هزینه‌ها  یک نوع سرمایه گذاری است. معلوم است اولویت نخستین هرسرمایه گذاری برگشت سرمایه و رسیدن به سود است. لذا دغدغۀ اولیه این نمایندگان جبران همین هزینه هاست وچون از راه قانونی وشرعی نمی توانند به  سود سرمایه گذاری خود برسند متوسل به راه های غیر قانونی و غیرشرعی می شوند. وازطرفی چون با سرمایه گذاری خود به مجلس راه یافته‌اند  برخلاف ظاهر ودرواقع خودرا نمایندۀ سرمایۀ خود می دانند نه مردم چون معتقدند این سرمایۀ آنها بوده که آنهارا به مجلس رسانده است.

 

نتیجه

چرا کاندیداها درطول این ده دورۀ مجلس به وعده های اجرایی  و هزینه های گزاف تبلیغاتی روی آورده اند چون می دانند برای ما این دوعامل جذاب است . لذا اگر ملاک های ما برای انتخاب نمایندگان  نه وعده های اجرایی ونه هزینه های گزاف  تبلیغات انتخاباتی بلکه دیدگاه ها و برنامه ها یی براساس قانون اساسی  و اهداف قانونی مجلس یعنی قانونگذاری و نظارت باشد آنها از این روش های انحرافی دست خواهند کشید. وما می توانیم این ابزارهای انحرافی را ازآنها بگیریم و همه را ازاین ابزارهای انحرافی خلع سلاح کنیم. 

برای معرفی شدن ومعرفی کردن کاندیداها با توجه به امکانات مدرن امروزی می توان ازفضای مجازی و گوشی هایی که همهۀ ما ازاین امکانات برخورداریم و باهمین ابزارها دردورترین نقاظ دنیا ازکوچکترین خبری با خبر می‌شویم لذا می توانیم با همین ابزار ها خودرا معرفی نماییم یا مارا معرفی نمایند. دراینصورت عدالت هم برقرارمی شود و افرادی که تاکنون     نتوانسته اند علیرغم شایستگی هایی که دارند نتوانسته اند  برای نمایندگی مجلس خودرا معرفی نمایند لذا  با شایع شدن این روش تبلیغاتی آنها نیز این امکان را بدست خواهند آورد. بنده با راه اندازی این پویش، هدفم آغاز راهی است تا با جا افتادن  این روش مدرن تبلیغاتی همه بتوانند از مزیت آیندۀ این  پویش استفاده ببرند و طبیعی است وقتی این دو ابزار انحرافی یعنی وعده های اجرایی و هزینه های گزاف تبلیغاتی درانتخابات مجلس  جای خودرا به برنامه هایی درجهت اهداف اصلی مجلس و روش مدرن تبلیغاتی یعنی تبلیغات صرفا از مسیر مجازی انجام شود انحرافات  اساسی مجلس ازبین خواهد رفت و وقتی مجلس اصلاح شود چون سرچشمه است همۀ سازمان های اجرایی و دولت اصلاح خواهند شد