بی تفاوت نباشیم.

بی تفاوت نباشیم

سکوت سازمانی حالتی است که کارکنان نسبت به سرنوشت محل کار خود بی تفاوت می شوند و هیچ نظری نمی دهند و در هیچ جلسه و بحثی شرکت نمی کنند. در یک مقیاس بزرگتر، بی تفاوتی اجتماعی یعنی خوشبختی و بدبختی خود را از سعادت و شقاوت جامعه جدا دیدن که به خاموشی چراغ احساسات نوع دوستی منجر می شود. به جامعه ای می رسیم که در آن می شنویم که رنج همشهری مشکل خودش هست. اما این شمشیر دولبه است و همه انسان ها روزی گرفتاری خواهند داشت. 
سرنوشت همه ما به هم گره خورده است، گرفتاری صنعتگری که کارگاه کوچکش مشکل تامین نقدینگی دارد فقط مشکل او نیست، مشکل من هم باید باشد. ناراحتی خانواده ای که در تامین هزینه درمان سرپرست خانواده مانده است، غم من هم باید باشد، نگاه اشک آلود کشاورز به زمینی که در حال خشکیدن است، باید دل من را هم بدرد آورد.